De spil van ons bedrijf
of het nu gaat om een tafeltje voor binnen, maken van boeidelen, hout voor herstellen van kozijnen.
Alles kan met hout, maar welk hout is nu het best? En wat voor soort heb ik nu eigenlijk nodig? Wie maakt dit voor mij op maat?
Met die vragen weten wij wel raad en helpen u graag verder.
Kleur roodachtig geelbruin tot helder roodbruin of bruinrood. Kernhout en spint verschillen duidelijk in kleur, de grens tussen beide kan scherp tot vaag zijn. Het 20 tot 50 mm brede spint is grijswit tot roze. Per stam is cedrela gelijkmatig van tint. Kleur- en gewichtsverschillen tussen de stammen worden toegeschreven aan verschillen in groeiomstandigheden, waarbij licht in kleur meestal overeenkomt met licht in gewicht. Cedrela is gelijkmatig van structuur en heeft soms een lichte streep- of vlamtekening, veroorzaakt door de semi-ringporigheid van het hout. Het hout bevat een wisselende hoeveelheid etherische olie die de opvallende geur veroorzaakt en een kleverige harslaag geeft bij het uittreden van de olie.
Douglas heeft vers meestal een licht geelbruine kleur die aan licht en lucht op den duur verkleurt tot fraai oranjeachtig geelbruin. Van snel gegroeide, tamelijk jonge bomen is het hout meer roodachtig en het wordt in Verenigde Staten dan ook wel red fir genoemd, in tegenstelling tot yellow fir voor langzaam gegroeid fijnjarig hout dat geler is. Het witachtige spint is bij oude dikke bomen (old growth) maximaal 40-50 mm en bij jongere aanplant (second growth) 70-80 mm breed. Afhankelijk van het groeigebied (kuststreken of gebergte) is niet alleen de kleur maar zijn ook de volumieke massa en de sterkte variabel. Het in Nederland geïmporteerde hout is in de regel uit de kuststreken afkomstig. Douglas is harshoudend, waardoor soms vettige vlekjes of streepjes op het geschaafde oppervlak zichtbaar zijn. Ook komen, volgens de groeiringen verlopende, met hars gevulde holten (zogenaamde harszakken) voor. Door het kleurcontrast tussen het vroeg- en laathout van de groeiringen vertoont het kwartiers en halfkwartiers gezaagd hout een duidelijke streeptekening en dosse gezaagd hout een vlamtekening. Het in Europa gegroeide douglas is in uiterlijk en eigenschappen vergelijkbaar met het \second growth\ uit Noord-Amerika. Het in Nederland groeiende hout dat onder de naam inlands douglas wordt verhandeld, is door de bredere groeiringen grover van structuur dan het geïmporteerde hout. Het bevat veelal brede banden dicht laathout die er voornamelijk de oorzaak van zijn dat het hout een behoorlijke sterkte heeft.
Lees meer over houtsoort Douglas / origon pine
De kleur van vers merbau-kernhout is geel tot oranjebruin, nadonkerend tot bruin tot donkerbruin of donker roodbruin. Ook komen soms zwartachtige zones in het hout voor. Deze kleurverschillen zijn kenmerkend voor de houtsoort en kunnen derhalve nooit een reden zijn tot afkeuring. Voor bepaalde decoratieve doeleinden kan een selectie op kleur wenselijk zijn. Het geelwitte 20-80 mm (gemiddeld 40-50 mm) brede spint, is duidelijk van het kernhout te onderscheiden. Wanneer het hout aan het daglicht wordt blootgesteld, verdwijnen de grote kleurverschillen. Lichte kleuren worden donkerder, donkere gedeelten worden daarentegen meestal lichter van kleur. Merbau heeft een gelijkmatige structuur en vertoont geen bepaalde tekening. De zaagwijze (dosse of kwartiers) heeft op de tekening van het hout vanzelfsprekend wel enige invloed. Geschaafd hout vertoont vaak een fraaie glans. Soms voelt het hout enigszins vettig aan. Op het oppervlak zijn soms fijne, zwavelgele streepjes zichtbaar die door vat-inhoudsstoffen worden veroorzaakt. Zowel botanisch als qua eigenschappen staat merbau dicht bij afzelia.
|
Hoewel er kwalitatief verschillen bestaan ten aanzien van de afmetingen, de kwasten, de structuur enz. afhankelijk van de herkomst, kunnen de volgende gegevens toch worden beschouwd als een overzicht van de Europese berkensoorten. Amerikaans berken is kwalitatief gelijk aan het Europese, hoewel het hout ervan iets donkerder, soms iets rossiger, is. Paper birch lijkt meer op Europees berken dan yellow birch. Berken is wit tot lichtbruin gekleurd, yellow birch licht tot donker roodbruin. Het spint is niet van het kernhout te onderscheiden. Bij yellow birch is het spint echter duidelijk lichter dan het kernhout. De vaak in berken voorkomende zwarte pitjes (mergvlekken) zijn ontstaan door aantasting van het cambium door een langpootmug.
|
Hoewel er kwalitatief verschillen bestaan ten aanzien van de afmetingen, de kwasten, de structuur enz. afhankelijk van de herkomst, kunnen de volgende gegevens toch worden beschouwd als een overzicht van de Europese berkensoorten. Amerikaans berken is kwalitatief gelijk aan het Europese, hoewel het hout ervan iets donkerder, soms iets rossiger, is. Paper birch lijkt meer op Europees berken dan yellow birch. Berken is wit tot lichtbruin gekleurd, yellow birch licht tot donker roodbruin. Het spint is niet van het kernhout te onderscheiden. Bij yellow birch is het spint echter duidelijk lichter dan het kernhout. De vaak in berken voorkomende zwarte pitjes (mergvlekken) zijn ontstaan door aantasting van het cambium door een langpootmug.
|
De kleur van Europees noten is licht grijsachtig bruin tot warm donkerbruin, al of niet voorzien van een fraaie zwartachtige tekening. Amerikaans noten is warm donkerbruin, de kleurverschillen zijn minder groot dan bij Europees noten. Het spint is witachtig. Tussen spint en kernhout kan vaak een zone overgangshout voorkomen dat lichter is dan het kernhout. De kleur van Europees noten is sterk afhankelijk van de herkomst. Inlands, Duits en Oostenrijks noten is meestal nogal grauw. Frans en Zwitsers noten is mooier terwijl Spaans, Italiaans en ook het noten van de Balkan nog weer fraaier is. Het allermooiste van kleur en structuur zijn Turks, Kaukasisch en Iraans noten. Nogal lijkt veel op Amerikaans noten, maar is in het algemeen wat donkerder, soms met een paarse zweem.
Lees meer over houtsoort Noten
Lariks is een harshoudende houtsoort waarvan het kernhout kleurvariaties vertoont van licht geelbruin (Siberisch larix), geelbruin, rozeachtig tot roodachtig bruin. Het spint is duidelijk van het kernhout te onderscheiden en is geelachtig tot vuilwit van kleur. Lariks vormt al op vroege leeftijd kernhout, waardoor de breedte van het spint in volwassen bomen meestal niet groter is dan 20 mm. De groeiringen zijn zeer duidelijk te onderscheiden. Elke zone bevat licht gekleurd vroeghout en donker laathout. Op dosse gezaagd hout ontstaat hierdoor een fraaie vlamtekening terwijl kwartiers gezaagd hout een duidelijke streeptekening vertoont. Voor een naaldhoutsoort is lariks vrij zwaar. Het uiterlijk en de technische eigenschappen van de larikssoorten verschillen door hun gelijke structuur en kleur zó weinig dat ze niet van elkaar zijn te onderscheiden. De voorkomende verschillen in gewicht, hardheid en het voorkomen van kwasten worden minder door de soort dan door de leeftijd en de groeiomstandigheden veroorzaakt. Doordat de kwaliteit afhankelijk is van de herkomst, dient bij gebruik van lariks hierop te worden gelet.Bij onderzoek is gebleken dat gewaterd lariks iets makkelijker water opneemt dan vers lariks.
|
Vurenhout wordt veelvuldig in de bouw gebruikt, zowel voor nieuwbouw als renovatie. Het multifunctionele hout kan voor diverse werkzaamheden ingezet worden en helemaal naar wens afgewerkt worden met verf, beits of lak. Alhoewel veel gebruikt staan maar weinig mensen stil bij de term ‘vurenhout’. Langs deze weg willen wij graag toelichten wat vurenhout nu eigenlijk is.
Wat is vurenhout? Vurenhout is direct herkenbaar aan de kleur die varieert van witachtig geel tot bleek, voorzien van een grove, ietwat zachte tekening. Het hout zal bij een langdurige blootstelling aan licht enigszins verkleuren naar een geelbruine tint. Verkleuring van vuren kan tegengegaan worden door het hout zo snel mogelijk na aanschaf te verwerken. De typische harsgeur die veel andere houtsoorten herkenbaar maakt ontbreekt bij vuren, het hout is echter wel harshoudend. Alhoewel veelvuldig gebruikt is vuren geen duurzaam bouwmateriaal, vanwege het feit dat het hout niet onbeperkt kan worden blootgesteld aan weer en wind. Dit betekent dat het hout voor de verwerking buiten geïmpregneerd dient te worden. Impregneren geschiedt door middel van verf, beits of lak. Door impregnatie wordt de levensduur verlengd en kan het hout zelfs onder water toegepast worden (het zogenaamde heien). Waar komt vurenhout vandaan
Hoogte gemiddeld 35 m. De rechte cilindervormige takvrije stam is ongeveer 20 m lang en heeft een diameter van 0,6-1,2(-1,8) m. De naam van de boom, in Nederland fijnspar genaamd, wijkt duidelijk af van de naam van het hout. De fijnspar is een bekende boom vanwege het feit dat de jonge bomen als kerstboom worden gebruikt. In het Roemeense Karpatengebergte worden boomhoogten van 60 m bereikt, waarbij de doorsnede 1,8 m kan zijn. houtsoort: Naaldhout Meer informatie nodig: |
De kleur van het verse kernhout is lichtbruin. Na verloop van tijd wordt het donkerder en varieert dan van geelbruin tot roodbruin en steekt scherp af tegen het 50-100 mm brede spint dat wit tot lichtgeel van kleur kan zijn. Het spint kan soms, meestal plaatselijk, enigszins donkerder dan normaal gekleurd zijn. Dit komt door de aanwezigheid van drukhout (reactiehout), dat als een natuurlijk gebrek moet worden gezien. In het kernhout valt deze afwijking met het blote oog vrijwel niet te constateren. Evenals de andere naaldhoutsoorten uit de gematigde luchtstreken vertoont grenen een duidelijk verschil tussen het licht gekleurde vroeghout en het donkerder gekleurde laathout. Op kwartiers gezaagd hout geeft dit een streeptekening te zien en op dosse gezaagd hout een vlamtekening. Grenen is harshoudend. Soms kunnen de harsgangen als uiterst fijne streepjes worden waargenomen. Op de langsvlakken kunnen soms opvallende donkerbruine, onregelmatig gevormde kleverige vlekken voorkomen. Deze worden veroorzaakt door het hoge harsgehalte dat plaatselijk in het weefsel aanwezig kan zijn. Vers gezaagd of geschaafd hout verspreidt een aangename hars- of terpentijngeur. Deze geur verdwijnt op den duur, maar als oud hout opnieuw wordt bewerkt, ruikt het weer als nieuw. Grenen dat afkomstig is van aanplantingen (vrijwel al het grenen dat tegenwoordig wordt aangevoerd) bevat een groot percentage spint, aangezien de pijnbomen pas op circa 25-jarige leeftijd kernhout gaan vormen. Uit onderzoek is gebleken dat de mechanische eigenschappen van grenenspint niet onderdoen voor kernhout. Europees grenen heeft een zeer groot groeigebied met zeer verschillende klimatologische omstandigheden. Als gevolg hiervan treedt er een grote variatie op in groeiringbreedte, volumieke massa, grootte van de cellen, celwanddikte en aantal en grootte van de kwasten.
Het kernhout is licht geelbruin, soms met een groene tint of lichtbruin met een gelige tint. Het 50-80 mm brede spint is lichter van kleur dan het kernhout en hiervan moeilijk te onderscheiden. De structuur van gele meranti is vrij regelmatig zonder een uitgesproken tekening. Op het houtoppervlak zijn vaak witachtige lijntjes zichtbaar als gevolg van tangentiaal gerangschikte rijen harskanalen die een witte inhoud hebben.
Houtsoort: Loofhout |
Eiken kernhout heeft een geelbruine tot donkerbruine kleur en steekt duidelijk af tegen het 25-50 mm brede bleekbruine spint. Kwartiers gezaagd hout vertoont karakteristieke glanzende \spiegels\, veroorzaakt door de brede stralen. Het hout is ringporig waardoor op het dosse vlak een vlamtekening ontstaat. Structuur en kwaliteit variëren afhankelijk van de groeicondities. Zo is Slavonisch eiken langzaam en gelijkmatig gegroeid, heeft het een rechte draad en een egale tint en het is zacht en gemakkelijk te bewerken. Eiken uit Polen is taaier en harder. Inlands eiken is meestal harder, zwaarder en vaster, sterker maar ook grover dan geïmporteerd eiken. Eiken heeft een hoog looistofgehalte, waardoor metalen in contact met eiken snel corroderen.
Houtsoort: Loofhout |